Evidence-based behandelingen zijn voor veel patiënten effectief. Er is echter een aanzienlijk aantal patiënten dat niet profiteert, voortijdig de behandeling afbreekt of na de behandeling terugvalt. Eventuele stagnaties in de therapeutische alliantie signaleren en repareren kan een bijdrage leveren aan de effectiviteit van behandelingen. Dit artikel beschrijft twee typen relatiebreuken – ontwijkende en confronterende – en hoe deze kunnen worden herkend en gerepareerd volgens het resolutiemodel van Safran en Muran. Daarnaast kan het exploreren van de breuken in de therapeutische relatie benut worden voor het bewerken van relationele kernthema’s. Bij ontwijkende relatiebreuken gaat het daarbij meestal over het onvoldoende serieus nemen van de eigen gevoelens en verlangens. Bij confronterende relatiebreuken betreft het vaak het vermijden van de eigen kwetsbaarheid en daarmee ook van werkelijke intimiteit in contacten. De benadering is integratief en interactioneel. Uit onderzoek blijkt dat dit significant effect heeft op het verminderen van voortijdig beëindigen van de behandeling door de patiënt.
De eerste bevindingen doen vermoeden dat behandeling die in geval van stagnaties voorrang geeft aan het bewerken daarvan leidt tot een beter behandelresultaat, zowel wat betreft de samenwerking als symptoomreductie, dan het vasthouden aan de specifieke behandeltechniek.
Auteurs | Baljon, M.C.L. |
---|---|
Thema | Hoofdartikel - Behandelen |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 1 december 2016 |
Editie | PsyXpert - Jaargang 2 - editie 4 - 2016-4 |
Na het bestuderen van dit artikel: