Er is veel discussie over de DSM-IV-classificatie van persoonlijkheidsstoornissen. Bij de publicatie van de DSM-5 was deze discussie nog niet beslecht, zodat de classificatie van persoonlijkheidsstoornissen in de DSM-5 niet veel anders is dan die in de DSM-IV. In dit artikel wordt de kritiek op de DSM-classificatie van persoonlijkheidsstoornissen besproken en wordt een pleidooi gehouden voor het gebruik van dimensionele modellen. Het Big Five-model wordt toegelicht en gepositioneerd in de context van andere dimensionele modellen. Het Big Five-model is pantheoretisch toepasbaar en geeft aanwijzingen voor de indicatiestelling, het te verwachten beloop van de psychotherapie, en de haalbaarheid van te stellen behandeldoelen. Andere, meer psychotherapiemodel-specifieke, dimensionele modellen geven complementair houvast voor specifieke, modelgestuurde interventies.
Auteurs | Kooiman, C.G. |
---|---|
Thema | Hoofdartikel - Diagnostiek |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 1 december 2015 |
Editie | PsyXpert - Jaargang 1 - editie 1 - 2015-1 |
Na bestudering van dit artikel weet u: