Geaccrediteerde nascholing
Geaccrediteerde nascholing
Dit krijgt u bij een lidmaatschap:
Digitaal of direct op de mat? Vraag nu een proefnummer aan van één van onze recente magazines.
Maak vrijblijvend kennis met onze e-learnings en ontvang één gratis PE punt voor de e-learning die u maakt.
Via onze manier van nascholing 16 PE punten per jaar vergaren? Vraag direct uw abonnement aan.
Bij elke editie van PsyXpert wordt een interview opgenomen met een prominente gast uit het vakgebied. Voor abonnees zijn de 1 uur durende interviews hieronder te bekijken. Voor niet-abonnees staan hier de eerste 10 minuten van alle interviews.
Samenvatting van geaccrediteerde nascholing Zelfonthulling is het opzettelijk (spontaan of intentioneel) en verbaal onthullen van persoonlijke gevoelens, gedachten, indrukken, ervaringen, feiten, zienswijzen, waarden of werkwijzen binnen de therapeutische relatie. Een goede schematherapie kan niet zonder zelfonthulling, omdat deze sterk verbonden is met het werken met limited reparenting . De empathische confrontatie is bijvoorbeeld een techniek waarbij zelfonthulling een centrale rol speelt. Maar er zijn spelregels verbonden aan een therapeutische zelfonthulling. In deze samenvatting van een artikel, zoals verschenen in PsyXpert 2020-04, gaan we dieper op dit onderwerp in. Er worden door Schnellbacher vier soorten zelfonthulling onderscheiden: Onthullingen over ervaringen of feiten in het leven van de therapeut buiten de therapiesessie of over persoonlijke zienswijzen of waarden. Duidelijkheid verschaffen over het gedachteproces van de therapeut, de drijfveren en beweegredenen van zijn handelen, de affectieve toestand van de therapeut. Onthullingen van gevoelens, gedachten of beelden die gewekt worden door het verhaal van de cliënt. Onthullingen over ervaringen van de patiënt in de therapeutische relatie en met de cliënt in de interactie. Tegenoverdracht Het onderwerp zelfonthulling bespreken kan niet zonder stil te staan bij het begrip (tegen)overdracht. Samenvattend kunnen we onder het begrip tegenoverdracht verstaan: het bewust zijn en worden van zichzelf in de therapeutische relatie met de ander. De therapeut weegt zelf af of hij deze gevoelens en gedachten deelt met de patiënt. Richtinggevend bij deze afweging is, of er sprake is van meer objectieve of subjectieve reacties van de therapeut in de relatie met de patiënt. Subjectieve en objectieve tegenoverdracht Voor een goede zelfonthulling is het van belang onderscheid te kunnen maken tussen subjectieve en objectieve tegenoverdracht. Met andere woorden, hoe weet je wanneer een reactie meer van jezelf is of wanneer het een reactie is die de meeste mensen zouden hebben op dit gedrag? Om deze vraag te kunnen beantwoorden is het nodig de eigen schema’s en modi goed te kennen. Valkuilen schematherapie en het zelfonthullen Limited reparenting kan soms schadelijk zijn als: er geen goede balans is tussen steun en frustratie de therapeutische relatie gaat werken als een zelfsusser als pijnlijke jeugdervaringen vermeden worden als de therapeut het gevoel heeft dat de corrigerende ervaringen die hij aangeboden heeft door de therapeutische relatie afdoende zijn Conclusie Concluderend kan worden gesteld dat zelfonthulling geen gemakkelijke techniek is, die zomaar toegepast kan worden zonder dat de therapeut hierin wordt opgeleid en begeleid. Zelfonthulling zou vaker als onderdeel van zijn supervisie of leertraject besproken dienen te worden. Naar aanleiding van de eerdergenoemde kenmerken is het begrijpelijk dat therapeuten vaker terugdeinzen voor het onthullen of twijfelen of ze wel het goede doen. Het is belangrijk hierbij te bedenken dat de waarde van een onthulling vooral wordt bepaald door het therapeutisch effect ervan. PsyXpert Dit artikel is een sterk verkorte weergave van het nascholingsartikel ‘Van onderbuik naar zelfonthulling’ door drs. Guido Sijbers, klinisch psycholoog, psychotherapeut en drs. Wiesette Krol, klinisch psycholoog, psychotherapeut, beiden managing director Huis voor Schematherapie/Academie voor Schematherapie. Het volledige artikel is verschenen in nascholingsmagazine PsyXpert, editie 2020-4. Na het bestuderen van dit artikel: kunt u een definitie geven van het begrip zelfonthulling; kunt u uitleggen welke verschillende vormen van zelfonthulling er zijn; kunt u het verband uitleggen tussen (tegen)overdracht en zelfonthulling; begrijpt u welke plek zelfonthulling inneemt binnen schematherapie; kent u voorbeelden van een goede en een minder goede zelfonthulling; weet u wanneer een zelfonthulling therapeutisch relevant is; kunt u dit onderwerp vaker agenderen in inter- en supervisie. Bent u psychiater, klinisch psycholoog, NVP-lid of Eerstelijnspsycholoog NIP? Dan kunt u de bijbehorende e-learning vinden op www.psyxpert.nl en 1.5 of 1.0 PE-punt behalen (kan variëren per vereniging).
Lees het hele artikelSamenvatting van geaccrediteerde nascholing De affectfobietherapie (AFT) is een integratieve psychotherapie voor de behandeling van angst, depressie en ontwijkende persoonlijkheidsstoornissen (cluster C in de DSM-5). In deze samenvatting van een artikel zoals verschenen in PsyXpert 2020-04, wordt duidelijk gemaakt hoe de AFT-therapeut de patiënt helpt zijn belemmerende afweer los te laten, zijn afgeweerde gevoelens weer toe te laten en tot een adaptieve uiting daarvan te komen. De affectfobietherapie (AFT) is een integratieve psychotherapie voor de behandeling van angst, depressie en ontwijkende persoonlijkheidsstoornissen (cluster C in de DSM-5). McCullough Vaillant, de grondlegger van AFT, gebruikte de leertheoretische en gedragstherapeutische term ‘affectfobie’ om de angst voor gevoel mee aan te duiden. In dat geval is er dus geen angst voor iets buiten de persoon, zoals ruimtes of spinnen, maar een (onbewuste) angst voor verlangens en gevoelens binnen de persoon. Doelen AFT kent de volgende doelen. De AFT-therapeut helpt de patiënt allereerst om zijn belemmerende afweer los te laten. Als dit lukt, kan de patiënt vervolgens proberen de afgeweerde gevoelens en behoeftes weer toe te laten en tot een adaptieve uiting daarvan te komen. Dat is het tweede doel. Het derde doel is bewerking van het zelfbeeld en het beeld van anderen – want dat is door de belemmeringen vaak negatief gekleurd. Hoewel de afweer het startpunt is, kan dat lastig zijn als het zelfbeeld zeer negatief gekleurd is. De patiënt zal de interventies dan vooral als kritiek ervaren. In dat geval start de therapeut met de herstructurering van het zelfbeeld en het beeld van de ander, en volgen de andere bewerkingen daarna. Hierna worden de drie behandeldoelen besproken die de leidraad vormen in elke AFT-behandeling: herstructurering van de afweer; herstructurering van het gevoel; herstructurering van het zelfbeeld en het beeld van de ander. Herstructurering van de afweer De therapeut herkent de afweer vaak doordat de reactie van de patiënt verbaast en die niet ‘kloppend’ voelt. Enkele voorbeelden: de patiënt zegt dat de dood van zijn vader hem niets doet, vertelt lachend iets verdrietigs, vermijdt oogcontact, praat in vage of abstracte bewoordingen, richt zijn zorg vooral op anderen, heeft herhaaldelijk conflicten of haalt zichzelf steeds naar beneden. Hoe treedt de therapeut daarover in contact met de patiënt? Dat gebeurt op drie manieren: benoemen van de afweer; opsporen van de oorsprong van de afweer; loslaten van de afweer. Herstructurering van het gevoel Wanneer de patiënt zijn afweer durft los te laten en zijn angst kan reguleren, kan hij de weggedrukte gevoelens opnieuw gaan ervaren: het tweede behandeldoel. Dit herstructureren van het gevoel gebeurt in vitro en in vivo . Eerst helpt de therapeut de patiënt om in een geleide fantasie de confrontatie aan te gaan met de bedreigende situatie en de afgeweerde gevoelens toe te laten. Als het lukt de gevoelens in vitro toe te laten, stimuleert de therapeut de patiënt vervolgens om daarvoor in vivo een passende uitingsvorm te vinden. Herstructurering van het zelfbeeld Hoe gaan we in een AFT-behandeling nu aan de slag met de herstructurering van het negatieve zelfbeeld? Dat gebeurt in twee stappen: bewerken van de angst voor positieve gevoelens; vergroten van de ontvankelijkheid voor interne en externe signalen. Afronding van de therapie Bij de afronding van de therapie stellen de therapeut en de patiënt vast wat er in de aanmeldingsklachten en de affectfobieën concreet veranderd is en hoe deze verandering is bereikt. Deze evaluatie biedt de patiënt ook de mogelijkheid om trots te zijn op wat hij bereikt heeft. Daarnaast kan hij zijn dankbaarheid tonen, maar ook zijn teleurstelling uiten over de therapeut. Bij het afscheid neemt de patiënt de actieve, aanmoedigende, betrokken en geïnteresseerde houding van de AFT-therapeut met zich mee. Dit interne beeld helpt hem om ook na afronding van de therapie met zijn leerervaringen aan de slag te gaan, een goede ouder voor zichzelf te zijn en zijn eigen gevoelens en die van anderen serieus te nemen. PsyXpert Dit artikel is een sterk verkorte weergave van het nascholingsartikel ‘Affectfobie in de praktijk’ door dr. Quin van Dam, klinisch psycholoog en psychodynamisch psychotherapeut. Het volledige artikel is verschenen in nascholingsmagazine PsyXpert, editie 2020-4. Na het bestuderen van dit artikel: weet u wat de affectfobietherapie (AFT) is; kent u de drie doelen van AFT: herstructurering van de afweer, van het gevoel en van het zelfbeeld en het beeld van de ander; weet u hoe de afronding van de behandeling verloopt; kent u de daarbij horende interventies. Bent u psychiater, klinisch psycholoog, NVP-lid of Eerstelijnspsycholoog NIP? Dan kunt u de bijbehorende e-learning vinden op www.psyxpert.nl en 1.5 of 1.0 PE-punt behalen (kan variëren per vereniging).
Lees het hele artikelD!SCURA, onafhankelijk discussieplatform over professionaliteit in de zorg, werkt samen met PsyXpert. Wekelijks publiceert D!SCURA een column over een actueel onderwerp.
