Mijn naam is Janna, ik ben 36 jaar. Het gezin waarin ik groot ben geworden was geordend, gestructureerd en verzorgend. Emotioneel was het moeilijk. Mijn ouders waren wat dat betreft grotendeels niet beschikbaar. Toen ik 10 jaar was, ben ik een aantal keren door voor mij toen nog onbekende mannen misbruikt, wat ik thuis niet durfde te vertellen. Dit heeft grote gevolgen gehad voor hoe ik vanaf toen mijn leven ging leiden. Het meest voelbaar en zichtbaar aan mijn destructief gedrag: automutileren, drugs, drank, seks. Ik werd erg onzeker, depressief en angstig. Mijn zelfbeeld werd steeds negatiever. Ik voelde me te veel, vies, slecht, niets waard en de gedachte dat het beter zou zijn voor iedereen dat ik er niet meer zou zijn, werd steeds sterker. Ik zat op de havo, die ik ook met een keer blijven zitten niet heb kunnen afronden.
Publicatie | 1 december 2015 |
---|---|
Editie | PsyXpert - Jaargang 1 - editie 1 - 2015-1 |