Mensen met een aandoening kunnen onbegrip ervaren van anderen zoals ontkenning van de ziekte, veroordeling, betutteling, overbescherming en gebrek aan steun. Dit onbegrip kan een grote last zijn voor mensen. Wanneer deze mensen niet alleen onbegrip ervaren, maar zich bovendien machteloos voelen, kan verbittering ontstaan. Deze mensen voelen zich slachtoffer, hebben het idee dat ze niets kunnen veranderen aan de situatie en ervaren blijvende wrok jegens buitenstaanders. Om onbegrip bij mensen met een aandoening te kunnen meten, is de ‘Illness Invalidation Inventory’ (3*I) ontwikkeld. Deze vragenlijst meet twee dimensies, ‘gebrek aan begrip’ en ‘veroordelen’ voor vijf potentiële bronnen van onbegrip: de partner, familie, medische wereld, werkomgeving en maatschappelijke instanties. Met de Ziekte Cognitie Lijst en de Bern Embitterment Inventory kunnen hulpeloosheid en verbittering worden vastgesteld. Er bestaat nog geen evidence-based interventie voor onbegrip en verbittering, maar er zijn verschillende behandeltechnieken voorhanden binnen diverse therapeutische scholen.